Öncelikle yeni yıl dileğimi tekrarlayarak başlayayım; kimsenin zamanın kölesi olmadığı, sağlığıyla ilgili kaygılar yaşamadığı, çocuklarının geleceğinden endişe etmediği, işsizlerin iş bulduğu, işi olanların işinden mutlu olduğu ve tabii ki Galatasaray’ın Mayıs ayında şampiyon olduğu bir yıl dilerim… Ayrıca yeni yıl akşamında yaşadığı kaza sonucu yaralanan futbolcumuz Omar Elabdellaoui’nin bir an önce sağlığına kavuşmasını ve çocuklarını hayatın tüm berraklığıyla kucaklayabilmesini dileklerimin en başına eklerim.
Maça Başlıyor
Maç eksiğine rağmen yeni yılın son lideri olan Galatasaray, geçen hafta ligin yeni takımı Hatayspor’dan 6 gol yiyen Ersun Yanallı Antalyaspor’la karşılaştı. Galatasaray sezonun flaş ismi Taylan Antalyalı ve Feghouli’den yoksun olarak sahaya çıktı. Taylan’ın yerinde uzun süredir stoper oynayan Donk yer alırken, Donk’un boşalttığı yerde Luyindama, Feghouli’nin yerine de Ömer Bayram forma giydi. Geçen hafta yediği 6 golden etkilenen Ersun Yanal, “belki de Galatasaray’ı şampiyonluktan etmek için” kalenin önüne otobüs çekip Orgill’in bulacağı boş alanlardan ve Nuri Şahin’in duran toplarından medet umuyordu. İlk yarı otobüsten fayda buldu ama diğer planları tutmadı. Bu kadar savunmaya gömülü hataya zorlamaya çalışan Galatasaray Taylan’ın yokluğunda topu hızlı dolaştıramasa da Linnes ve Saracchi üzerinden tehlikeler yaratmaya çalıştı. Zaman zaman beklerden tehlikeli ataklar gelse de son pasların başarılı olmasına Antalyaspor savunması çoğunlukla engel oldu. Bir tek Belhanda’nın çizgiye indiği pozisyonda Oğulcan’ın kaleye doğru koşacağını düşünmesi neticesinde ezbere bir pas atması devreye önde girme umudumuzu bitirdi. İlk yarıda akılda kalan uzun süre sonra riskli de olsa korner organizasyonu denememiz ve neticesinde Belhanda’nın güzel şutunun Boffin tarafından kalenin 90 tabir edilen yerinden çıkarılmasıydı.
İkinci Yarı
Galatasaray ikinci yarıya Falcao’yu da alarak bir an önce skoru bulmak istediğini ortaya koyuyordu. Bu değişiklikten sonra Oğulcan üst üste pozisyonlar buldu. Aslında olay Oğulcan ile ilgili tam da istediğim yere gelmişti. Oğulcan’ı yardımcı forvet gibi izleyeceğiz derken Emre Kılınç’ın kırmızı kartı geldi. Galatasaray eksik kalmasına rağmen oyundaki üstünlüğünü rakibine vermedi, hâlâ golü bulabilir derken “kadrolu sakatımız Falcao” sakatlığı sebebiyle oyun dışı kaldı. Yerine Sekidika’nın girmesini açıkça çok anlayamadım. Ali Yavuz defansın dengesini daha çok bozabilecek, topla temas ilişkisi de Sekidika’ya göre çok daha iyi bir oyuncu. Sekidika değişikliği ile birlikte ilk yarı maç on bire on bir oynanıyorken bile yalnız kalan Oğulcan Çağlayan tekrar yalnız kalmış oldu. Açıkçası bu süreçten sonra karşımızda daha iyi bir takım olsaydı, 10 kişi kaldıktan sonra 3 puanı da zorlayabilirdi. Ancak Ersun Yanal’a bir puan yeterli gelmiş olsa gerek ki takımını ofansif anlamda çok zorlamadı.
Kısa Kısa
- Bugün ofansta Arda’nın çabaları, defansta da Marcao’nun sezon başında yakaladığı performansı tekrar yakalamış olmasıyla maça tutunduk. Böyle zamanlarda 3 puan için devreye daha çok oyuncunun girmesi gerekli. Bugün bu eksikliği hissettik.
- Emre Kılınç’ın gördüğü kırmızı kart bana göre ağır bir karardı. Emre rakibini engellemek için hareketi yapmış ama son anda hareketini durdurmaya çalışarak minimum dokunuşla faulünü yapmış. Darbeden çok kontratağı engellemek için yapılan bir hareket bu ve bence sarı kart yeterliydi. VAR hakemleri de böyle düşünmüş olmalı ki hakemi uyardı ancak hakem kartını geri almadı. Burada Emre Kılınç’a da sormak lazım; sevgili Emre eğer Gustavo ve Gökhan Gönül ile bir akrabalığın yoksa yapacağın her harekete dikkat etmelisin. Hatırlarsan geçen sene pandemi öncesi Sivasspor maçında lehinize nasıl bir penaltı uydurmuşlardı da Galatasaray’dan puan almıştınız. Geçen seneden bu seneye değişen bir şey yok. Galatasaray bulunan her fırsatta öpüleceği için biz genelde bu fırsatları vermeyen, çoğu zaman itiraz bile etmeyen bir takım olmak zorunda kaldık. Lütfen bundan sonra bu durum aklının bir yerinde olsun.
- Haftalardır duran topları yazıyoruz. Bunun ne kadar önemli olduğunu bugün bir kez daha görmüş olduk. Gününüzde değilken, eksik kalmışken, kapalı savunmaları açarken duran toplar müthiş bir silah. Maalesef biz bu silahtan yoksun çıkarak sezonun bu kısmına kadar geldi. Zirve mücadelesini en yükseklerde sürdürmemize rağmen hâlâ bir duran top golü atamamış olmamız ilginç gerçekten. Eğer bu eksiğe rağmen buralardaysak, çözdüğümüzde ciddi bir avantaj elde edebiliriz.
Taylan ve Feghouli’nin Yokluğu
Galatasaray bu sezon ilk kez Taylan’dan yoksun bir maça çıktı. Genç oyuncunun defansif açıdan pek eksikliğini hissetmedik karşımızdaki takımın da katkısıyla ancak hücumda özellikle ilk yarıdaki oyun hızında Taylan’ı aradık. Son zamanlarda Taylan’a yardımcı olan, forvet hattıyla köprüyü arttıran Feghouli’nin de yokluğunu hissettik. Belki de bu kadar üstümüze gelmeyen bir takımda ofansif açıdan en çok öne çıkacakları maçlardan birisi olabilirdi ama yapacak bir şey yok. Haftaya Arda ve Marcao’nun yokluğunu yaşayacağız. Özellikle Marcao’nun yokluğu çok önemli olsa da biz bu cezaları hakemler eliyle rotasyon diye değerlendirelim.
Sonsöz
Bu sezon Play Off sezonundan beri izleyeceğimiz en uzun sezon. Puan kayıpları, sakatlıklar, cezalar hepsi olacak. Önemli olan psikolojik etkisi yüksek dönemeçleri hasarsız atlatmak. Bu süreçte takımın maliyet sürecini olumsuz etkilemeyecek transferler yapabilirsek ne âlâ… Umarım Falcao ve Amerika hikâyeleri doğrudur. Açılabilecek bu ekonomik koridordan Galatasaray’ın geleceğine dönük bir hamle gelmesi kulübün geleceği açısından çok önemli. Bu uzun periyoda her açıdan hazırlıklı girmeliyiz. Çıktığımızda da önümüzü görecek durumda olmalıyız. İyi haftalar, Galatasaray’la kalın efendim…
Blog’un kuruluş amacı ve hikayesi için https://www.3numaraliuye.com/3-numarali-uye/ yazısını mutlaka okuyun!
Twitter: http://twitter.com/3numaraliuye
Facebook: https://www.facebook.com/3numaraliuye/
İnstagram: https://www.instagram.com/3numaraliuye/
